اگر رامبد جوان را نمی بخشیدم مدال هایم ارزشی نداشت
پس از حواشی پیش آمده در نشست خبری سریال زیر پای مادر و توهین بازیگر فیلم به اهالی رسانه، رامبد جوان در حمایت از بهناز جعفری به خبرنگاران تاخت و در قیاسی اشتباه به بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون بی حرمتی نمود که واکنش های گسترده ای را در میان مردم، هنرمندان و خبرنگاران به دنبال داشت. وی هنرمندی با اخلاق و قهرمان ورزشی در سطح جهان به شمار می آید که برخلاف ایفای نقش های منفی، دلی مهربان و شخصیتی متواضع دارد. بی شک بی حرمتی به هنرمندی باسابقه همچون صفر کشکولی ازجایگاه اخلاق مدارانه و ورزشکاری او نمی کاهد و عزتش را نزد مردم افزون می کند و قطعا این نوع ادبیات تحقیرآمیز جایگاه و کارنامه هنری فرد را نزد مردم زیر سوال خواهد برد و نمی تواند خدشه ای را به جایگاه اهالی رسانه و صاحبان اندیشه و قلم وارد نماید.
(قرار بر گفتگو در روز سه شنبه با صفر کشکولی را داشتم که خبر حضور وی در برنامه خندوانه را از زبان خودش شنیدم و به ناچار این گفتگو با یک روز تاخیر انجام شد. رامبد جوان همه تلاشش را به کار گرفته تا افکار عمومی را با استفاده از ابزارقدرتمند رسانه ملی از اهانت های اخیرش به اهالی رسانه و صفر کشکولی پاک کند. بنابراین با تعظیم و عذرخواهی از آقای کشکولی در برنامه ای با میلیون ها مخاطب وظیفه خود را ادا نمود تا سوءتفاهم را پاک نماید، اما هم چنان موضع انتقادی خود را در قبال اهالی رسانه بدون اشاره به اهانت خانم بازیگر و شکل گیری این ماجرا ادامه داد و عذرخواهی خود را نسبت به بی حرمتی به اهالی رسانه ادا نکرد و این گونه از رسانه ملی در جهت منافع شخصی خود بهره برد و سعی در نمایاندن چهره ای نادم و مردمی از خود نشان داد که اگر چنین بود باید از اهالی رسانه نیز طلب بخشش می کرد)
شما پیش از ورود به عرصه بازیگری و سینما، به شکل حرفه ای ورزش را دنبال می کردید!
بله. آن زمان به سینما خیلی علاقه مند نبودم و فقط به ورزش علاقه داشتم و دوست داشتم روزی قهرمان شوم. پس از اخذ دیپلم فنی در تهران رشته فوتبال را دنبال کردم و پس از آن به ورزش پرورش اندام که آن زمان زیبایی اندام گفته می شد پرداختم. یادم می آید به دلیل امکانات ضعیفی که وجود داشت دو آجر که دو سوراخ داشت و برای دیوار چینی مناسب بود برمی داشتیم و چوب داخلش قرار می دادیم و جلو بازو و پشت بازو کار می کردیم. بسیار ورزش می کردم تا این که پس از ۳ سال توانستم بدن خوبی بسازم و در خوزستان به هرکول خوزستان معروف شدم. آن زمان فیلم های هرکولی آمریکایی، ایتالیایی پخش می شد که ما را به تمرین برای داشتن اندامی بهتر علاقه مند تر می کرد. در سال ۱۳۴۱ یکی از دوستان ورزشکارم به نام ابراهیم که آبادانی بود، مسابقه آسیایی را در کویت برگزار کرد که از هند، کشورهای آسیایی وکشورهای عربی در آن شرکت داشتند و مرا هم با هزینه خود دعوت کرد تا این که در مسابقات سال۱۳۴۱ دسته کوتاه قدها قهرمان آسیا شدم، چون آن زمان ورزش ما قدی بود و نه وزنی. در ادامه فعالیت های ورزشی توانستم قهرمان وزنه بردار و قهرمان پرتاب دیسک ایران شوم و هم چنین مربی درجه یک وزنه برداری، داور درجه یک وزنه برداری و مربی درجه یک پرورش اندام بودم. در سال ۱۳۴۳ برای مسابقات آسیایی و جهانی تهران انتخاب شدم که در سالن هفت تیر(محمدرضا شاه سابق) توسط حسن شریفی به ساموئل خاچیکیان معرفی و وارد سینما شدم.
مردم شما را با سریال آینه عبرت شناختند و این همکاری با محسن شاه محمدی در مجموعه های دیگر مثل فکر پلید، شلیک نهایی و…تکرار شد!
آن زمان آینه عبرت پربیننده ترین سریال بود که از تلویزیون پخش می شد، چون تلویزیون دو شبکه داشت و مردم این سریال را دنبال می کردند، پس از آن در ۱۵ فیلم دیگر محسن شاه محمدی بازی کردم.
شما را از همان ابتدا با نقش های منفی هم چون قاتل، خلافکار، قاچاقچی می شناختیم و این باعث شد تا بیشتر نقش های منفی به شما پیشنهاد شود. نظرتان چیست؟
به هرحال نقش را کارگردان و تهیه کننده انتخاب می کنند، شاید نقش منفی بیشتر به من می آید تا نقش مثبت. البته در سریال خانه اجاره ای به کارگردانی شاهد احمد لو ، بیمار استاندارد به کارگردانی سعید آقاخانی، لیسانسه ها به کارگردانی سروش صحت، بزنگاه به کارگردانی رضا عطاران، فیلم سینمایی گشت ۲ به کارگردانی سعید سهیلی تجربه نقش های مثبت را داشته ام.
چرا شما بدلکاری نقش هایتان را هم بر عهده داشتید؟
بله. در سریال چراغ های خاموش نقش پیرمردی را بازی می کردم که توسط ماشین مهدی سلوکی با سرعت پرت می شوم که اجرای آن بسیار خوب شد، اما از ناحیه گردن دچار آسیب شدم. در فیلم سرحد به کارگردانی اکبر صادقی پشت لندکوروز بودم و تیرباری به من دادند که حدود ۱۴ کیلو وزن داشت و تیر مشقی به خود نمی گرفت بنابراین مجبور بودیم از تیر واقعی استفاده کنیم، آن قدر خوب بازی کردم که سرهنگ کاوه رئیس ستاد مواد مخدر زاهدان گفت: دوره چریکی دیدی؟ و من گفتم: نه. گفت: بسیارخوب تیراندازی می کنی. همان جا تصادف شدیدی کردم و در جاده آسفالت پرت شدم و تیربار به پیشانی ام رفت و مرا به بیمارستانی در زاهدان انتقال دادند، در حالی که ۴۸ ساعت بیهوش بودم. آن زمان بدلکار نبود و در فیلم مجسمه و در سرمای زمستان فردی را به عنوان بدلکار آوردند تا در زیر آب سرد حوضچه و در هوای بهمن ماه که برف می بارید پای امین تارخ را از زیر بگیرد که بالا آمد و حالش به هم خورد او را به حمام بردند و آب گرم رویش ریختند تا خوب شد. من با یک برداشت این کار را انجام دادم که مورد توجه قرار گرفت و امین تارخ شاهد این ماجرا است. بسیار علاقه و استعداد در این گونه کارها داشتم که در تاریخ سینمای ایران نیز باقی ماند.
می توان گفت ورزش امری لازم برای هنرمند است. چرا از ورزش خداحافظی کردید؟
بله. باید در همه رشته های ورزشی که به بدن هنرمند تحرک می دهد فعالیت کند وخود را نشان دهد. اگر هنرمند اسب سوار نباشد در ایفای نقش می افتد و بدنش درد می گیرد. به دلیل این که دوران قهرمانی من تمام شد. از سال ۱۳۵۳تا ۱۳۶۷ مربی تیم ملی ایران در رشته وزنه برداری بودم که بسیاری ا قهرمان المپیک آسیا و جهان شدند. مربی باشگاه استقلال در رشته پرورش اندام بودم که قهرمانان بسیاری داشت از جمله یزدان راد اسطوره ورزش پرورش اندام که بدون دارو به قهرمانی آسیا رسید. سال ۱۳۶۲تا ۱۳۶۷ نامه ای از فدراسیون معلولین جانباز به عنوان سرمربی تیم جانبازان برایم فرستاده شد، چون هنوز تیم ملی جانبازان مطرح نشده بود و کسی آن را نمی شناخت. از بسیاری مربیان خواسته بودند این مسئولیت را به عهده گیرند و نتوانسته بودند. به دلیل این که در رشته های ورزشی استعداد داشتم آن را قبول کردم که درنهایت در مسابقات المپیک شرکت کردند و مقام قهرمان المپیکی را به دست آوردند. همیشه خود را خدمتگزار جوانان ورزشکار می دانم و دوست دارم تا زمانی که زنده هستم به ملت ایران خدمت کنم و هیچ وقت ادعایی نداشتم که قهرمان آسیا هستم. ۲ سال در هتل المپیک تیم فوتبال مشاور بدنسازی برانکوایوانکویچ، حسین فرکی، مهرداد میناوند و…. بودم و زمانی که تیم فوتبال قصد عزیمت به بوسان را داشت برانکو اختیار داد تا به بچه ها تمرین بدنسازی دهم که در نتیجه قهرمان تیم امید فوتبال بوسان شدند.
درباره بهره از هنرورها در سینما و تلویزیون بگویید؟ به نظر شما می تواند تضمینی برای بازیگری آنان باشد؟
به نظرم اگر کارگردان نقش کوتاه به هنرور دهد و او هم استعداد بازیگری و تحصیلات داشته باشد و بتواند خوب بازی کند، احتمال این وجود دارد که کارگردان نقش بیشتری به او بدهد. بسیاری از هنروران امروز به بازیگران مهمی تبدیل شدند. هنرورها بسیار عزیز هستند و باید به آن ها احترام گذاشت و اگر نباشند به نوعی بازیگر دیده نمی شود، چون هنرورها کادر را پر می کنند.
هم دوره ای های شما در دهه ۵۰ و ۶۰، اکنون در شرایط سخت به سر می برند و حتی فراموش شده اند. به نظر شما چرا در حال حاضر پیشنهاد کار به بازیگران قدیمی کمتر شده است؟
شاید به این دلیل که تهیه کننده ها و کارگردانان جوان که در راس کار آمدند قدیمی های سینما را نمی شناسند و آن هایی که هنرمندان قدیمی را می شناسند باید از آنان استفاده کنند. بازیگران قدیمی به معنای واقعی بازیگر هستند و ری اکشن های خوبی دارند و بسیار خوبی دیالوگ را ادا می کنند و وجودشان در سینما باعث افتخار است. امیدوارم کارگردانان هنرمندان زحمتکش قدیمی را به کار دعوت کنند تا سینما جان بگیرد. شاهد احمدلو درسریال خانه اجاره ای در صحنه های کوتاه از هنرمندان قدیمی استفاده کرد که نقش های بزرگی داشتند. پدر او محمد ولی احمدلو استاد بازیگری و هنرمندی قدیمی است که سال ها با مسعود کیمیایی کار می کرد، به همین دلیل به پسرش می گوید که در فیلم هایش از هنرمندان قدیمی استفاده کند. این که کارگردان بزرگی مثل سعید سهیلی به احترام می گذارد و از ما دعوت به کار می کند روحیه می گیرم و خستگی ام از بین می رود. همه کارگردانان جوان مثل سعید آقاخانی، رضا عطاران می گویند عمو صفر دوست داریم. فرامرز قریبیان و پسرش سام برای فیلم ۳۶۰ درجه از من دعوت کردند، آن قدر پدر و پسر به من احترام گذاشتند که خجالت کشیدم. انجمنی به نام انجمن بازیگران و بدلکاران وجود دارد که بازیگران قدیمی و بدلکاران جوان که خوب کار می کنند در آن حضور دارند، اگر امکان دارد از آن ها یادی شود تا انجمن به خوبی میان مردم شناسانده شود.
پس از بی حرمتی بهناز جعفری به خبرنگاران در نشست خبری سریال زیر پای مادر، رامبد جوان در حمایت از بهناز جعفری به اهالی رسانه و شما بی حرمتی نمود. شما چگونه متوجه این موضوع شدید و واکنش خانواده و دوستان چگونه بود؟
تا مدتی از جریان خبر نداشتم چون گرفتاری و کارم زیاد است. پس از مدتی دوستان در تلگرام پیام فرستادند که رامبد جوان به شما توهین کرده است. ابتدا اهمیت ندادم و به روح همسرم برای خود ناراحت نشدم، ولی وقتی متوجه شدم به خبرنگاران و هنرمندان بی احترامی شده که اکثرشان با سواد هستند دلگیر شدم، چون خبرنگاران و هنرمندان را بسیار دوست دارم. نباید به خبرنگار بی حرمتی شود، چون اگر خبرنگار نباشد ما هم نیستیم و قلم زیبایشان خبرها را منعکس می کند تا مردم بخوانند. همه خبرنگاران و هنرمندان تحصیل کرده هستند و اگر هنرمند سواد نداشت به اوج نمی رسید. وقتی می گویند هنرمند پس شامل حال همه می شود و فرقی میانشان نیست. به نظرم هیچ کس نباید به خبرنگاران توهین کند، چون نور چشم ما هستند. ما خانواده آبروداری هستیم و هیچ وقت نمی خواهیم به حاشیه کشیده شویم.
شما واکنشی از خود نشان ندادید که نشان از سعه صدر و صبوری تان داشت و درنهایت قضاوت را به مردم سپردید. چه شد در برنامه خندوانه حاضر شدید؟
بله در ابتدا گفتم این ماجرا را به مردم ایران واگذار می کنم، اما متوجه شدم انعکاس های ایجاد شده کار را به جای باریک می رساند و حتی هنرمندان، خبرنگاران و مردم به حمایت از من پرداختند. رامبد جوان با سعید سهیلی صحبت کرده بود و سعید سهیلی میانجی گری کرد و گفت که رامبد برای شما احترام زیادی قائل است و از من خواست به این برنامه بروم تا سوءتفاهم پیش آمده برطرف شود. از طرف برنامه با من تماس گرفته شد ولی چون من درگیر فیلمبرداری بودم نتوانستم در برنامه حضور پیدا کنم. تا این که روز گذشته در برنامه حضور پیدا کردم و وقتی وارد شدم همه دوربین ها روشن بود وآقای رامبد جوان ایستاد و پس از سکوتی کوتاه گفت: جناب کشکولی، اگر حرفی زدم مرا ببخش. با وجود این که اغلب نقش های منفی بازی می کنم اما بسیار دل نازک هستم و آزارم به مورچه نمی رسد و تا به امروز به کسی توهین نکردم(بغض) وقتی دیدم رامبد جوان جلوی دوربین گفت مرا ببخش، این حرف از دهانم بیرون پرید و اشتباه کردم، او را بخشیدم. ما انسان هستیم و نباید با پرخاش با یکدیگر صحبت کنیم. از حق خود می گذرم، ولی برای سینما بسیار زحمت کشیدم و دیگر جای سالمی در بدنم نیست و همیشه خطرات را با جان و دل خریدم. امثال هنرمندان قدیمی مثل ذبیح ذبیح پور، علی امجد، مجید علیزاده، حسن رضایی، حسین شهاب و بسیاری که بازیگر و بدلکار بودند جانشان را برای سینما گذاشتند و سختی های زندگی را در سینما تحمل کردند. آیا درست است به من توهین شود؟ از خانم بازیگر نام نمی برم ولی هرکسی احترام خود را دارد و نباید با من مقایسه شود چون هر گلی بویی دارد. وقتی شخصی پشیمان می شود باید او را بخشید، اگر او را نبخشم مدال های من ارزشی ندارد.
در حال حاضر از شرایط فعلی خود راضی هستید؟
مدتی در فیلم سرحد ضربه مغزی شده بودم و خون به مغزم نمی رسید که دچار فراموشی می شدم که خدای بزرگ عمر دوباره به من داد. به لحاظ جسمی و روحی در شرایط خوبی هستم، هنوز بدن قدیمی را دارم. تا به امروز از دارو استفاده نکردم و سالم ورزش می کنم. به همه جوانان که وارد ورزش می شوند توصیه می کنم از دارو و مکمل استفاده نکنند و غذاهای طبیعی مصرف کنند. مدال خوب است، اما آینده مدال هم در نظر بگیرید چون بد است به این دلیل که آن هایی که برای کسب مدال طلا دارو مصرف می کنند، عمر کوتاه دارند و یا خدای ناکرده ۴۰ سال بعد فلج شده و یا از زندگی ساقط می شوند.
تاریخ گفتگو: خرداد ۹۶