جهل و نادانی دشمن واقعی مردم
سالن مولوی این روزها میزبان اجرای نمایش سیاسی اجتماعی دشمن مردم نمایشنامه ای از هنریک ایبسن به کارگردانی سینا راستگو است، گروهی که افتخار شاگردی استاد حمید سمندریان را داشتند و امروز نیز ماحصل آموخته هایشان را به نمایش گذاشتند و کیومرث مرادی یکی از کارگردانان حرفه ای حوزه تئاتر را به عنوان مشاور کارگردان در کنار کار خود دارند. دشمن مردم نمایشی جهان شمول تلقی می شود که در هر کشور و برهه ای قابلیت اجرا دارد و مخاطبان خود را خواهد داشت. نمایش دشمن مردم تا ۲۰ خرداد میزبان علاقه مندان به هنر نمایش است که به این بهانه گفتگویی با عوامل داشته ایم که در ادامه می خوانید.
سینا راستگو کارگردان
سینا راستگو در سال ۱۳۸۹ دوره آموزشی بازیگری را در در آموزشگاه استاد حمید سمندریان آموخت و در کلاس های پیام دهکردی، محمد یعقوبی، حسین کیانی و..حضور یافت و دوره ورکشاپ کارگردانی کیومرث مرادی و دوره جامع کارگردانی را زیر نظر آقای مهندس پورگذراند. راستگو نیز در چندین نمایش با وحید جلیلوند، پیام دهکردی و.. همکاری داشته است. راستگو درخصوص انتخاب نمایش دشمن مردم گفت: نمایشنامه دشمن مردم بسیار تاثیر گذار است ولی مگر چند درصد از مخاطبان آن را مطالعه کردند! هدفم این بود که تماشاگر پس از دیدن کار بتواند یک خط داستان را تعریف کند. این نمایشنامه را در هر برهه از زمان و جهان می توان اجرا کرد و ما به ازای خود را دارد که همه می توانند با شرایط زمانی خود مقایسه کنند. وی درباره تعهد به متن که لازمه نمایشنامه های اقتباسی است بیان داشت: خط اصلی داستان و چارچوب اثر حفظ شده که هدف ما این بود که کامل به تماشاگر انتقال دهیم. حضور موثر مردم آن جامعه و شهر و اتفاقاتی که رقم می زدند که چه کسی دشمن مردم است و چه کسی نیست. به همین دلیل حدود ۱۳ کاراکتر را به متن اضافه کردیم که هر کدام شناسنامه ای برای خود داشتند. بچه های مردم شهر در فرم نمایشنامه و چارچوب اثر و به عنوان کاراکتر و هم در قالب فرم که اثر به لحاظ بصری جذاب باشد کمک می کنند. کمی از متن کوتاه تر و از زبان به روزتر اسفاده شد ولی خط اصلی داستان دست نخورد. از چکیده ترجمه دشمن مردم محمد علی جمالزاده، مجید میر عمرانی، آرتور میلر که اقتباسی از هنریک ایبسن با ترجمه ای از غلامحسین دولت آبادی بود در بازنویسی بهره بردم. وی در پاسخ به جذابیت عنوان نمایش و تحلیل بر دشمن واقعی مردم توضیح داد: مادامی که تماشاگر خود را در اثری درگیر بداند قطعا برایش جذاب است. دشمن مردم یعنی دشمنی که مردم با او درگیر شدند. ویژگی اصلی نمایش این که حرفی که می زند مستقیم و به روز است فضایی که در نمایش ما تولید شده به لحاظ ساخت دکور و صحنه و اتفاقی که در متن و نمایش می افد کمک کند تا مخاطب هر لحظه خود را در نمایش ببیند. کارگردان نمایش در پاسخ به این سوال که آیا دشمن مردم می تواند از فرد عادی جامعه برخیزد اظهار داشت: کافی است نگاهی به اطراف بیندازیم تا ببینیم چطور از انسان های اطراف قهرمان می سازیم و او را حمایت و امیدوارمی کنیم ولی جایی که نیاز به حمایت دارند دورشان را خالی می نماییم. دکتر یکی از همین مردم است که کنار ما زندگی می کند که دوستش داریم و به دلیل حرف های آرمانی اش تاییدش می کنیم و پشت سر او حرف می زنیم. دنیا و زندگی امروز خود را به ضد قهرمان تبدیل کردیم و خودمان قهرمانان را نابود می کنیم. در این برهه تاریخی بیش از هر دوره دیگری نیاز به قهرمان سازی داریم. او با اشاره به کیومرث مرادی مشاور نمایش اظهار داشت: تفکری که کیومرث مرادی دارد، تفکری است که در مکتب سمندریان بوده است. مکتبی که در تئاتر ما کمتر به آن بها داده می شود چون تفکر اندیشه ساز است ولی اکنون به سمت فرم گرایی جذابیت نمایش بدون در نظر گرفتن متن رفته است. ایشان لطف کرد در جشنواره باران کنار ما بود و هر جا دچار مشکل می شدم از او کمک می گرفتم و مرا به صبوری دعوت می کرد. ایشان پشت من و گروه ایستاد و به همه ما دلگرمی می داد و اجرا را مدیون او هستیم به دلیل این که سالن مولوی و تایم بازبینی را برایمان گرفت که مورد رضایت هیئت قرار گرفتیم. او درباره رویکرد سیاسی نمایش بیان داشت: قطعا رویکرد متن در لایه های زیرین سیاسی است و در رو درباره بحران اجتماعی صحبت می شود ولی در زیر درباره آزادی بیان، قدرت، فدا شدن انسان های آزاده در برابر مصلحت و قدرت اندیشی قدرتمندان صحبت می شود. با وجود سیاسی بودن من اجازه ندادم سیاسی شود به گونه ای که تماشاگر کاراکتر را با شخصیتی سیاسی مقایسه کند و تلاشم این بود تا از آن فرار کنم چون همه آدم ها قابلیت این را داشتند که با شخصیت های سیاسی مقایسه شوند. تلاش شده تا تفکری را نقد کنیم و نه فرد خاصی را و بگوییم مردم تصمیم گیرنده هستند و دشمن واقعی مردم جهل و نادانی است که تصمیم می گیرد کاری کند بدون آن که عاقبتش را بداند و دشمن مردم ما هستیم که تصمیم می گیریم چه کسی را نابود کنیم چه کسی را نه. وی در ادامه درباره فضای انتخاباتی و هم سویی با محتوای نمایش عنوان داشت: خدارا شکر فضایی پیش آمد که با فضای انتخاباتی هم زمان شد و اتفاق مثبتی بود.عده ای قبل انتخابات نمایش را دیدند و توانستیم روی رای آن ها تاثیر بگذاریم و به این فکر کردند چه کار می کنند و چه اتفاقی می افتد. در ادامه با اشاره به کمپانی تئاتر امید ایرانک ه تازه تاسیس است گفت: این کمپانی اتفاق خوبی در تئاتر ایران است وبه جوانان کمک می کند و در آینده بسار از آن می شنویم و همه درباره آن صحبت می کنند. خدارا شکر در اولین تجربه کارگردانی تحت نظر این کمپانی بدوم و شروعی برای ساختن یکسری جربان است که می تواند تئاتر ما را سریع تر به جلو حرکت دهد. او سالن مولوی را یکی از ۴ سالن برتر پس از بازسازی دانست و افزود: خدارا شکر که دست جوانان داده می شود که کار را تازه شروع کردند و هیئت بازبینی خوبی دارد که رویکرد مناسبی برای انتخاب کارها دارد. راستگو درباره شرایط تئاتر گفت: به نظرم تئاتر این روزها از معنای واقعی هنر فاصله می گیرد. ما می خواهیم در هنر نمایش، مفهوم را به تماشاچی ارائه دهیم که پس از دیدن کار اندیشه اش درگیر شود. تئاتر به دو جریان تبدیل می شود: تئاتری با چهره ها که روی متن آن فکر نمی شود و از آن استقبال می شود و دیگری جریانی که دانشجویان به نام مدرن و پست مدرن کارهایی می کنند که خود آن را درک نمی کنند و افتخار می کنند که تماشاچی متوجه نشود. آرزو می کنم اندیشه و تفکر به تئاتر و نمایش برگردد و همه جدی تر، اندیشمندانه تر و دغدغه مند به تئاتر فکر کنند.
محمدرضا ایمانیان بازیگر
محمدرضا ایمانیان از سال ۸۴۱۳بصورت تجربی و با حضور در عرصه بازیگری قدم در تئاتر گذاشت و همیشه اولویت خود را بازیگری قرار داد و برای کسب تجربه و ارتباط بیشتر در حوزه های دستیاری کارگردان و تبلیغات هم فعالیت های زیادی داشت. وی در موسسه فرهنگی هنری کارنامه دوره بازیگری حرفه ای را زیر نظر اساتید مطرح تئاتر و سینما در سال ۸۷ ۱۳آغازکرد و پس از آن هم چندین کارگاه معتبر آموزشی مرتبط با بازیگری را در همین موسسه و زیر نظر اساتید برجسته ای پشت سر نهاد. او تجربه حضور در حدود ۳۵ اثر نمایشی را به عنوان بازیگر و چند تجربه کار سینمایی و تلویزیونی را دارد که در سری دوم سریال موفق شهرزاد به کارگردانی آقای حسن فتحی که بزودی هم پخش خواهد شد به ایفای نقش پرداخته است. ایمانیان درباره دعوت به این نمایش عنوان داشت: برای این نمایش به واسطه آشنایی و رفاقتی که با سینا راستگو کارگردان نمایش و چندین نفر از بازیگران دیگر اثر داشتم، به کار دعوت شدم و از ابتدا هم خودم علاقمند بودم تا در قالب شخصیت آشلاکسن بازی کنم. او درباره نقش سردبیر مجله که در این نمایش به ایفای آن پرداخته توضیح داد: شاید در برخورد اول این گونه به نظر برسد که این شخصیت یک کاراکتر مثبت است اما به مرور متوجه می شویم که این شخصیت دارای جنبه های منفی هم است و این زوایای متفاوت است که به این کاراکتر یک زمینه خاکستری و جذاب می دهد. شخصیت آشلاکسن نماد طبقه ای از جامعه است که بیشتر به حفظ موقعیت و جایگاه خودش فکر می کند و خیلی با تغییرات بنیادین میانه خوبی ندارد و بیشتر ترجیح می دهد اگر هم قرار است تغییری ایجاد شود در آرامش و با کمترین هزینه صورت بگیرد. وی در ادامه درباره ویژگی شخصیت آشلاکسن بیان داشت: یکی از مهمترین ویژگی های شخصیت آشلاکسن در عین قدرتمند بودن و نفوذ کلامی که دارد، محتاط و اندکی ترسو بودن است. این کاراکتر از اینکه موقعیت و اعتبار اجتماعی خود را صرف رسیدن به حقیقت کند می ترسد اما در عین حال خود را به گونه ای به جامعه معرفی کرده که به عنوان نماد میانه روی و آرامش در جامعه شناخته می شود. همین عامل باعث شده شخصیتی چند بعدی و دارای جذابیت هم برای بازیگر جهت خلق چنین شخصیتی و هم برای مخاطب به دلیل کشف و دریافت زوایای پنهان کاراکتر داشته باشد. بازیگر نقش آشلاکسن درباره زمان اجرای این نمایش که متقارن با جریان انتخبات در کشوذ بود اظهار داشت: به نظرم این هوشمندی کارگردان و گروه اجرایی بود که در شرایط پر التهاب قبل و بعد از انتخابات این اثر را برای اجرا انتخاب کردند. چون این نمایشنامه در نقد قدرت است. نقد نظام ها و شیوه حکومت های دموکراتیک، که در عین وجود مکانسیم دموکراسی، باز هم با عناصری مانند لابی گری، اعمال نفوذ و قدرت می شود تا مسیر دموکراسی به سمت و سوی خواست افراد قدرتمند جامعه تغییر داد. او درباره اجرای بداهه گویی در حین اجرا و نکته هایی که مستلزم اشاره به کارگردان نمایش بود گفت: سینا راستگو به عنوان کارگردان جوان ریسک بسیار بزرگی کرد. یک متن سنگین و البته بسیار سخت و کار کردن با یک جمع حدودا ۳۰ نفر که در بعضی صحنه ها همه بازیگران همزمان روی صحنه هستند. با این وجود هیچ وقت ذهن خودش را کاملا نبسته بود و پذیرای نظر ها و پیشنهادهای عوامل هم بود. گرچه به مانند همه کارگردان ها که باید اندکی دیکتاتوری را چاشنی کارشان کنند و کاملا هم درست است، تصمیم نهایی را خودش می گرفت. اما در طول تمرین ها و حتی در هر شب اجرا به فراخور موقعیت و حس صحنه طبیعتا بداهه های کلامی یا رفتاری هم اتفاق می افتد که این موارد اجتناب ناپذیر است. ایمانیان از تاثیر اجرای نمایشنامه هایی این چنینی در شرایط فعلی جامعه عنوان داشت: قطعا موثر خواهد بود وبسیاری از مخاطبین که قبل از انتخابات قصد شرکت در انتخابات را نداشتند با دیدن این نمایش در تصمیم خود دچار تردید شدند و بسیاری هم بعد از انتخابات و دیدن نمایش ما شک کردند که آیا به فرد درستی رای داده اند یا نه، و این مهمترین رسالت هنر تئاتر است. اینکه جامعه را نسبت به رفتارش دچار شک و تردید کند تا لحظه ای درنگ کنند و به عملکرد خودشان نگاهی دقیق تر بی اندازه اند. نتخاب این متن در شرایط موجود سیاسی جامعه ما یک انتخاب کاملا هوشمندانه بود و قطعا تاثیرات مستقیم بر مخاطبین خود بخصوص نسل جوان خواهد گذاشت. او در پاسخ به وضعیت و شرایط تئاتر این روزها توضیح داد: وضعیت فعلی تئاتر شرایط شتر گاو پلنگ است. در سال های بسیاری اهالی تئاتر از کمبود سالن های اجرا و فضای پلاتوی تمرین گله می کردند اما حال که چندین سالن مختلف دولتی یا خصوصی به سخت افزار تئاتر اضافه شده است با بحران جذب مخاطب مواجه هستند. بخشی از این مشکل جذب مخاطب مربوط به شیوه های بازاریابی خود اهالی تئاتر است که هنوز چندان علمی و هدفمند صورت نمی گیرد و بخشی هم به دلیل عدم تناسب بین عرضه و تقاضا است. در حال حاضر هر شب در حدود ۷۰ تا ۹۰ اثر نمایشی در شهر تهران بروی صحنه می رود، اما سوال اصلی این است که چند درصد از این نمایش ها می توانند در جذب مخاطب موفق عمل کنند ؟؟متاسفانه گروه های تئاتری از کمترین فضاهای تبلیغات محیطی شهری هم محروم هستند و یا برای استفاده از این امکانات باید هزینه های چند ده میلیونی پرداخت کنند که از توان بسیاری از گروه ها تئاتری خارج است. در تلویزیون هم که تقریبا امکان تبلیغ نمایش را نداریم. یک برنامه ویژه اهالی تئاتر هم که بود، به بدترین شیوه ممکن تولید می شد و حتی همین برنامه ضعیف را هم دیگر در تلویزیون شاهد نیستیم. در فضای مجازی هم آن قدر بدون برنامه ریزی وارد عمل شدیم که فکر می کنم بسیاری از مخاطبین از این نظر اشباع شده اند. در هر دقیقه ده ها کانال تلگرامی و یا صفحه اینستاگرامی فعال می شود بدون اینکه اندکی به صورت تخصصی جامعه هدف مخاطب خود را مشخص کرده باشد.در این زمینه حرف بسیار است اما به طور کلی می توانم بگویم که تئاتر این روزهای ما به شدت مشکل برنامه ریزی بلند مدت و کوتاه مدت دارد. شاید یکی از مهمترین دلایلی که هنوز با مشکلات بدیهی و پیش پا افتاده دست به گریبان است نبود ثبات مدیریت و البته مدیر بودن برخی افرادی است که نگاهی اشتباه به هنر تئاتر دارند که چندان با واقعیت موجود همخوانی ندارد. در این میان متاسفانه مدیران تصمیم گیر هم از پتانسل بالای نسل جوان که اتفاقا در عین جوان بودن، تجربه های بسیار خوبی را در طول ۸ سال اخیر کسب کرده اند، استفاده نمی کند و این موارد به اضافه دهها مورد دیگر باعث شده تئاتر هنوز تا رسیدن به مسیرمطلوب فاصله داشته باشد.
زهرا بهروزمنش بازیگر
زهرا بهروز منش بازیگری را در آموزشگاه استاد حمید سمندریان گذراند. وی در نمایش های برای تو محبوس آن تنگ پیام دهکردی، نمایش هملت تهران ۲۰۱۷ کیومرث مرادی، دوازده مسعود اسماعیلی و…به ایفای نقش پرداخت. هم چنین تجربه بازی در فیلم سینمایی نوراستنی امید توتونچی و چند فیلم نیمه بلند و کوتاه را در کارنامه خود دارد.ب هروزمنش شخصیت پترا را این گونه توصیف کرد: پترا دختری آونگارد در زمان خودش است چون در آن دوران از اروپا حتی پوشیدن شلوار برای خانمها باب نبوده و تنها کاراکتری که در این نمایش شلوار به پا دارد پترا است که طراح لباس را بابت هوش و درایتش برای تحقیق درباره این موضوع تحسین می کنم به دلیل اینکه در برهه ای از زمان خانم ها اجازه انجام بسیاری از کارها را نداشتند ولی پترایی که در نمایش وجود داشت پشت سر پدرش یا حتی گاهی از پدرش جلو می زند. او بسیار صریح نظراتش را می گوید و به چند زبان تسلط داشته و ترجمه می کند. معلم است ولی روزنامه نگاری را می داند و در آن زمان دختری نو و رو به جلو است. پترا سابقه مهاجرت داشته و با پدر و خانواده سال ها در کشور دیگر زندگی می کرده که باعث افزایش اعتماد به نفس در او شده است. درواقع پترا حقیقت طلب است وجسارت و شجاعت خاصی دارد. او درباره تجربه همکاری هم زمان در نمایشی دیگر با کیومرث مرادی گفت: تمرینات دشمن مردم ۲ سال طولک شید ولی این اواخر تمرین هملت هم زمان با آن شده بود و درهرکدام باید انرژی خود رامی گذاشتم. کیومرث مرادی معجزه زندگی من بود که ۸ سال شاگرد او هستم و هنوز در جلسات تمرین از او یاد می گیرم. مشاور کارگردانی او در این کار بسیار به من آموخت. بهروزمنش درخصوص اجرای هم زمان نمایش و روزهای پرشور انتخابات توضیح داد: معتقدم بهترین اتفاق هادر بهترین زمان میفتد. به دلیل شرایط هنری جامعه ۶ ماه دنبال سالن بودیم چون نمایش آماده بود که روی صحنه برویم، اما اکنون به اجرا رفتیم. مردم درگیر انتخاب درست در انتخابات بودند و به نوعی این نکته را یادآوری می کرد که چقدر انتخاب ما به عنوان فرد می تواند بر سرنوشت و آیندگان تاثیرگذار باشد. وی در ادامه ویژگی نمایش را جهان شمول بودن دانست و افزود: حرفی که نمایش می زند انسانی است و همه آدم ها درهر جای دنیا می توانند با آن همذات پنداری کنند. نمایش قصه گو است و همه آدمها در دنیا شنیدن قصه را دوست دارند. بازیگر نقش پترا درخصوص مشقت پیدا کردن سالن اجرا بیان داشت: بسیار تلاش و هزینه کردیم اما خداراشکر توانستیم سالن مولوی را برای اجرا بگیریم که بسیار با ما همکاری کردند. او در پایان در خصوص فعالیت جوانان در عرصه تئاتر توضیح داد: متاسفانه در حال حاضر اگر گروهی جوان قصد کار در تئاتر داشته باشند چند غول مقابلش ظاهر می شود که مهم ترین آن سالن اجرا است. تا چند سال پیش سالن های دولتی داشتیم و بعد از مدتی سالن های خصوصی تاسیس شد که ما امیدوار و خوشحال شدیم اما وضعیت همانند قبل بود. سالن های خصوصی نیز فقط پذیرای اساتید و سلبریتی های سینما و چهره ها هستند و سوال اینجاست جوان با چه پشتوانه ای چهره در کار بیاورد؟پشتوانه مالی دستمزد از کجا می آید؟ چه باید کنیم تا به ما اعتماد کنید و سالن دهید؟ و یا حداقل برای من بازبینی بگذارید و همیشه فقط تعدادی اسم و چهره می تواند راه گشا باشد. کسانی هستند ۲ ماه تمرین می کنند و سریع در بهترین سالن کشور اجرا می روند چون چهره ها در آن بازی می کنند. کاش قانونی گذاشته شود و اوضاع نابه سامان جوانان تئاتری را سامان دهند.
منصور نصیری بازیگر
منصور نصیری دانش آموخته مهندسی نرم‌افزار برای نخستین بار در سال ۸۷ ۱۳در دانشگاه علم و فرهنگ به روی صحنه تئاتر رفت. در سال ۱۳۹۰ همزمان با گذراندن خدمت سربازی دوره‌های بازیگری را در آموزشگاه استاد سمندریان سپری نمود و به شکل حرفه ای کار در تئاتر را آغاز کرد. نصیری درباره چگونگی رسیدن به نقش دکتر استوکمان در نمایش دشمن مردم توضیح داد: دکتر توماس استوکمان تقریبا دو برابر من سن دارد و طبعا این اختلاف سنی کار را سخت می کند. به همین دلیل اختلاف سنی را مدتی به طور کامل فراموش کردم و تلاشم این بود که بتوانم به‌ترتیب از طریق شناخت، فهم و درک بینش‌های این کاراکتر، درونش را کشف کنم که در جریان کشف متوجه شدم یک کاراکتر اهل مکاشفه و شهود است. وی در ادامه درباره ویژگی نقش افزود: به نظرم توماس استوکمان “بینشی” بوده در مغز ایبسن که دست و پا در آورده است وبسیار مضحک است نور را در زندان کردن!!! دکتر استوکمان به‌رغم انسان بودنش، ترکیبی است از تمام انسانهایی که در دوران‌های مختلف تاریخ در جهت ارتقای سطح آگاهی بشر در اندازه خودشان تلاش کردند. وی افزود: کار با سینا راستگو همراه با یادگیری که برایم داشت بسیار شیرین و دلپذیر بود چون حقوقی را برای بازیگرانش قائل هست که به پیشرفت در کار کمک می‌کند. نصیری درخصوص اجرای این نمایش با محتوایی مرتبط با برگزاری انتخابات در کشور گفت: از این اتفاق خوشحالم. به نظرم مخاطب‌های آن چند اجرا فقط تماشاگر تئاتر نبودند، بلکه در فضای نمایش شناور بودند و به‌عنوان بازیگر در آن شب ها حسی اصیل داشتم و تلنگری برایم بود که هنر نقش مهمی در ارتقای سطح آگاهی جامعه دارد و نباید این هدف فراموش شود. به قول استاد سمندریان که می گفت به‌وسیله هنر قرار است کاری کنیم که جامعه‌مان جامعه‌ی بهتری شود. او در ادامه ویژگی نمایش را مواجهه با خویشتن و دعوت به درون و خلوت عنوان کرد و درخصوص سالن مولوی و زمان اجرای نمایش بیان داشت: بسیار از زمان اجرا و سالن راضی هستم. سالن مولوی استاندارد است به شرط این که فکری به حال سیستم صوتی و نوری و آکوستیک سالن شده و هم چنین امکانات سالن متناسب با تعدد افراد گروه تقسیم شود . نصیری در توضیح حضور جوانان در عرصه تئاتر گفت: بی‌اعتنایی به جوانها بزرگترین خیانت در هر عرصه ای است. باید جوان را در معرض تجربه پیش‌کسوتان قرار داد و آن ها را برای گام برداشتن حمایت و تشویق کرد. در حالی که متاسفانه به جوان می گویند تا بزرگتری است تو باید عقب بایستی و او نمی تواند عقب بایستد چون مثل آب جاری بالاخره راهی پیدا خواهد کرد. اگر حمایت مالی درست از بودجه دولتی برای تئاتر در نظر گرفته شود دیگر بعید می دانم گروه‌ها برای فروش بالا دست به هر کاری بزنند (استفاده از سلبریتی‌ها) و طبعا بیشتر به کیفیت اجرا فکر خواهند کرد
شهریار فرد
شهریار فرد درسال ۱۳۸۸دوره بازیگری را درکارگاه های حمید سمندریان گذراند و به ایفای نقش در چندین نمایش هم چون تشریفات، بین خودمان باشد و…پرداخت. وی به دیالوگی از نمایش که به شناساندن شهردار کمک می کند اشاره کرد و گفت: شهردار در دشمن مردم می گوید در جامعه قانونمند هرکسی باید خوش را تابع یک کل بداند. فرد درباره ویژگی نقش افزود: او اعتقاد به قانون، خط مش، سیاست ها و برنامه ریزی و چارچوب های فکر شده خود را دارد. او درباره همکاری با راستگو خاطرنشان کرد: فارغ ازتمام مسائل و خوبی ها و بدی ها که وجود دارد سینا انسان خوب و شریفی است و بودنش در بسیاری از جاها اثرگذار است و سعی می کند کار را به بهترین نحو انجام دهد. او نیز به هم زمانی اجرای نمایش و انتخابات با یک جمله واکنش نشان داد: به قول مولانا هرکسی از ظن خود شد یار من و در ادامه درباره شرایط سالن گفت: در مجموع شرایط خوب است ولی امروز جلسه نقد و بررسی در ساعت۴:۳۰ قبل از نمایش داریم که فاجعه و خنده دار است.. فرد استقبال مردم را از نمایش بسیار خوب دانست و درپایان درباره تئاتر این روزها بیان داشت: کمی درباره کاری که می کنیم فکر کنیم و ببینیم از اتفاقی که رقم می زنیم چقدر راضی هستیم؟ آیا به حرف هایی که روی صحنه و یا جلوی دوربین زده می شود اعتقاد داریم؟ و واقعی است؟ چقدر به درد مردم می خورد؟حواسمان باشد امروز چه می کاریم و چند سال دیگر قرار است چه برداشت کنیم. زمانی وضع بازیگری کارگردانی و نمایش های روی صحنه شاید بهتر بود. اگر به مخاطب خوراک خوب ندهیم و او را به خوراک بد متوسط عادت دهیم این که امروز هستیم می شود. باید با خودمان روراست باشیم و یقه خودمان را بگیریم.
تاریخ گفتگو:خرداد ۹۶