فیلمی سیاسی اما ضد سیاست
احسان عبدی پور متولد آبان ۵۹ در بوشهر است.وی از دوران راهنمائی فعالیت خود را در تئاتر آغاز کرد و در دوره دبیرستان به داستان نویسی روی آورد. او در سال ۷۷ به تحصیل در دانشگاه خلیج فارس پرداخت، اما علاقه و هنر اصلی به تئاتر و کار در این حیطه، باعث شد که پس از انجام خدمت و آزمون هنر، به شکل جدی وارد دانشگاه هنر دانشکده سینما و تئاتر شود و در رشته فیلم نامه نویسی تحصیل کند. عبدی پور سینما را از نگارش فیلم نامه شروع کرده و در کارنامه اش تولید سریال هایی برای شبکه های دو، بوشهر… و چندین فیلم تلویزیونی به چشم می خورد که می توان به توماج سال۱۳۸۷ ،افسانه ۹۸ سال۱۳۸۸، همسنگار۱۳۸۹ ، توریست ۱۳۹۰….. اشاره کرد. فیلم سینمائی تنهای تنهای تنها نیزتوانست با گزینش موضوعی حساس و پرداختی مناسب در جشنواره سی و یکم فیلم فجر، نظر مخاطبان و منتقدان را به خود جلب نماید.
در مرحله نگارش فیلم نامه به سینمائی شدن فیلم فکر کردید و مراحل نگارش آن چگونه بود؟گویا پس از نگارش فیلم نامه به کمک تلویزیون فیلم را ساختید!؟ بله، به تولید اثر سینمائی و قابل دفاع فکر می کردم، به همین دلیل تلویزیون را قانع کرده تا فیلم را از ابتدا ۳۵ میلیمتری بسازیم. مراحل نگارش حدود چهارماه با کمک هشت نفر از دوستان و فیلم سازان هم شهری ام صورت گرفت. به شکل کلی فضای کارکردن ما به این گونه است که هر فردی شروع به فیلم سازی می نماید دوستان دیگر برای کمک همراه وی می شوند.
موضوع فیلم حول انرژی هسته ای می گذرد و فیلمی حساسیت برانگیز محسوب می شود، آن هم در شرایطی که مسائله هسته ای بحثی داغ تلقی می شد.آیا اعتقاد دارید فیلمی سیاسی ساختید و هدف شما از بیان چنین مضمونی چه بود؟
فیلم سیاسی اما ضد سیاست. در ایران نمی توان آب را حتی بدون سیاست خورد، به خصوصا زمانی که فیلمی ساخته شود که موضوع آن مسائلی از این قبیل است. دغدغه ام آدم ها و زندگی ماست که اصلا استیبل نیست و نمی گذارند باشد. چهارصد سال اخیر ما به عنوان شروع کننده سنگ رابه سمت چه کسی پرت کردیم؟!!! به کجای تاریخ این کشور می آید که محور شرارت نام گیرد؟!!
آیا بهره از کودکان به عنوان شخصیت های اصلی فیلم نشان از تمایل شما به ژانر کودک داشته یا اقتضای فیلم نامه این گونه می طلبید. توضیح دهید؟
تنهای تنهای تنها سومین تجربه ام در کار کودک به حساب می آید، اما مسئله مهم این بود که هدف در فیلم کودک نیست، بلکه بهترین ابزار برای نشان دادن مضمون فیلم نامه کودک بود. البته کودک هم می تواند فیلم را ببیند و قصه خود را دنبال کند و به مسائل دیگر فیلم کار نداشته باشد.
آیا فیلم مطابق ایده تان و آن چه تصور داشتید به تصویر نمایید ساخته شد؟ در مورد نام اولیه فیلم که رنجرو بود و دچار تغییر شد نیز بگویید؟
کاملا خیر. برای آن بخشی که زن روس با کاپیتان کشتی در کابین بندر جنوا صحبت می کنند، ایده و طرح دیگری داشتم که باید به کشور دیگر سفر می کردیم و طبیعتا در آن جا یک لوکیشن خاص طراحی می شد، اما از عهده این هزینه برنمی آمدیم، به هر حال این مورد همیشه در ذهنم است. در مورد انتخاب نام فیلم باید گفت که ارشاد در آن زمان روزهای پر استرسی را می گذراند وبه دنبال هم دردسر نبود، نام هایی که انتخاب شد مورد پسند آن ها قرار نگرفت که داستان مفصلی دارد، در نهایت به این نام رسیدیم.
هزینه های مالی فیلم چگونه محاسبه شد و آیا حین فیلم برداری دچار مشکلات و محدودیت هایی بودید؟
هزینه ساخت یک تله فیلم بود که از سوی صدا و سیما هم لطف های دیگری صورت گرفت. به هر حال سینما پر هزینه تر از این رقم هاست و اگر امکان مالی بهتری وجود داشت، مسلما خروجی فیلم بهتر می شد.
به چه دلیل از امیر نادری برای ساخت فیلم تاثیر گرفتید؟
هنر گزاره های علمی تولید می کند و نمی توان دوباره بازگشت و چرخ را اختراع کرد. نادری و امثال او یک دستاورد سینمائی تلقی می شوند و حال می توان و باید از این دستاورد برای ساختن یک قطعه و یا سازه دیگر بهره برد.
انتخاب رنجرو و کودک روس چگونه رخ داد؟
کار کردن با کودک، داستان طولانی دارد. رنجرو در یکی از فیلم های قبلی ام نقشی بازی کرده بود و متوجه استعداد خاص او در این زمینه شدم. او عاشق بازیگری است که معیار بسیار مهمی بوده و یالطبع کار را برایش آسان تر می کند. پسر روس نیز از ارمنستان انتخاب
شد، او رقصنده ای قهار بود که پیش از این تبلیغ لباس داشت و لنز را به خوبی می شناخت.
از ایده گنجاندن رگه هایی از طنز که منجر به ایجاد فضای صمیمیت در فضای فیلم می شد بگوئید؟
به نظرم اگر نهاد فیلمی تلخ است چرا با قرار دادن رنگ و کنتراست و دیالوگ و… همه فیلم را سیاهمی کنیم؟! در نظر داشتم که اگر بطن این فیلم نیز تلخ شده،پس باید سطح و روی آن مقداری شیرین باشد تا فضاها و رنگ ها بالانس شود. البته جغرافیایی که قصه در آن روایت می شود ادبیات دو پهلویی دارد که غالبا حرفها جنبه ایهام و یا طنز دارند.
اکران فیلم هم زمان با بحث پیشرفت مذاکرات هسته ای در۵+۱ صورت گرفت.به نظر شما این هم زمانی به نفع فیلم تلقی می شود؟
واقعیت این است که اکران آن در این شرایط حال و هوای بیشتری برای دیدن فیلم فراهم کرده است، شاید به سود فیلم هم باشد.
ازساختاثر بعدی تان برایمان بگوئید؟آیا در سبک و راستای فیلم تنهای تنها تنها قرار می گیرد؟
نام کار بعدی ام (پاپ) است که ساختار اپیزودیک و اجتماعی دارد. قصه خانواده ای بوشهری را روایت می کند که دارای مسائل مختلفی هستند که به زندگی همه ما مربوط می شود. فضای فیلم تا حدی از تنهای تنها تنها متفاوت تر است. اگر فیلم مورد انتخاب مسئولین قرار گیرد، به جشنواره فیلم فجر امسال می رسد.
تاریخ گفتگو: دی ۹۲