ماهنامه فرهنگ و سینما

یادداشت فیلم گهواره ای برای مادر

فیلم سینمایی گهواره ای برای مادر

تردید میان ماندن و رفتن
گهواره ای برای مادر را باید جزئ فیلم های مذهبی دانست که روایتگر زندگی یک طلبه جوان در فضای حوزه علمیه است و در این سال ها اثری متفاوت نسبت به جریان فیلم سازی در سینمای ارزشی محسوب می شود.البته تاکنون انتخاب شخصیت اول فیلم از میان طبقه روحانیت زن در سینمای ما تجربه نشده بود و پس از فیلم طلا و مس این بار سنگین بر دوش یک زن افتاد. به نظر می رسد مهم ترین دغدغه فیلم ساز الهام از قرآن و پرداختن به مسائل اخلاقی و انسانی وبیان موضوعی ارزشمند در فرهنگ ملی و مذهبی با محوریت قرار دادن زندگی یک طلبه جوان بوده است. فداکاری، کمک و تکریم مقام والدین موضوعی مطرح شده در همه احادیث و روایت هاست و بارها و بارها به اشکال مختلف در فیلم ها عنوان شده ولی این باربه شکلی متفاوت از دریچه نگاه یک بانوی طلبه به تصویر کشیده شد.
نرگس در شرایط دشواری میان ماندن و مراقبت از مادر بیمارش و به دست آوردن موقعیت ویژه شغلی در خارج از کشور قرار می گیرد، اما پذیرفتن این از خود گذشتگی نرگس و انتخاب رسیدگی به مادر بنا به حوزوی بودن وی قابل قبول نیست و او که مبلغ دین و الگو و سمبل فردی کامل برای مردم است، از سنت دین (ازدواج) به دلیل موقعیت شغلی اش بی توجه می گذرد تا آسیبی به آن وارد نشود و گویی هیچ احساس و انگیزه ای جز مبلغ بودن ندارد و این چنین به ورطه شعاری شدن پیش می رود و شخصیت را تصنعی و غیر قابل باور جلوه می دهد. برای نگارنده شخصیت دوست نرگس با وجودشرایط یکسان طلبگی، به دلیل باورهایش، دلبستگی هایش ، انگیزه برای تشکیل خانواده،کدبانوگری و… بسیار قابل قبول تر و واقعی تر جلوه می کرد. ضعف داستانی بسیار مشهود دیده می شود و کشش و انگیزه لازم در مخاطب را برای دیدن ادامه فیلم ایجاد نمی کند. به نظر می رسد فیلم ساز نتوانسته شخصیت وی را آن چنان که در شایسته اوست مورد پرداخت قرار دهد و تحقیقات کامل و صحیحی برای ورود به این حوزه های تخصصی صورت نگرفته و طبعا برای نمایش فضای مذهبی فیلم صرفا شاهد گنجاندن عناصری مانند اذان، سخنرانی، تسبیح در دست داشتن و…خواهیم بود. بیشترین جذابیت فیلم در زیبایی بصری و قاب بندی ها از معماری سنتی ایرانی می باشدکه بسیار هنرمندانه به تصویر کشیده شده است . شخصیت پردازی ها ضعیف و روابط ها سطحی باقی مانده و به غیر از دوست نرگس که در شرف ازدواج بوده و برادرش که ما خیلی از او چیزی نمی دانیم، قصه فرعی در فیلم برای کمک به پیشبرد داستان وجود ندارد و این منجر به روایت کند فیلم شده تا حدی که فقط رفت و آمد نرگس به حوزه و تهران و مراقبت از مادر پیر و بیمارش سبب تعلیق و خستگی تماشاگر می شود بدون هیچ کشمکشی و فراز و فرودی !!! و باید دید آیا چنین تصمیمی در این شرایط برای یک طلبه با توجه به آموزش های دینی اش صورت گرفته یا این واکنش برای هر فرد معمولی طبیعی بوده و صرفا این تصمیم به دلیل حوزوی بودن صورت نمی گیرد. کاش نرگس فردی از جنس اکثریت مردم بود تا بیشتر می توانست در ذهن تماشاگر بنشیند و ملموس تر خود را در آن شرایط درک کند و محوریت قرار دادن طلبه در داستانی به شکل و شمایلی دیگر صورت می گرفت. با این همه فیلم تنها به واسطه پرداخت به مضمون ستایش و تکریم مقام مادر جای تقدیر دارد.
بهمن ۹۱

لینک کوتاه: http://mona-karimi.ir/zirD2

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.